Ένα εμφύτευμα μπορεί να είναι απαραίτητο για διάφορους λόγους, ανάλογα με την κατάσταση υγείας και τις ανάγκες του κάθε ατόμου. Μερικοί από τους βασικούς λόγους περιλαμβάνουν:

1. Αντικατάσταση ελλειμματικών οργάνων ή τμημάτων του σώματος: Όταν ένα όργανο ή ιστός έχει καταστραφεί ή λειτουργεί ανεπαρκώς, ένα εμφύτευμα μπορεί να αντικαταστήσει τη λειτουργία του (π.χ., νεφρικό εμφύτευμα).

2. Θεραπεία απώλειας ή βλάβης δοντιών: Οδοντικά εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση χαμένων δοντιών, βελτιώνοντας την αισθητική και τη λειτουργία του στόματος.

3. Αντικατάσταση αρθρώσεων: Εμφυτεύματα, όπως τεχνητά ισχία ή γόνατα, βοηθούν στη βελτίωση της κινητικότητας και στην ανακούφιση από τον πόνο σε περιπτώσεις αρθρίτιδας ή άλλων παθήσεων.

4. Θεραπεία οστικών απωλειών: Εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση οστικών ελλειμμάτων που προκύπτουν από τραυματισμούς ή ασθένειες.

5. Βελτίωση αισθητικής και λειτουργίας: Σε περιπτώσεις τραυμάτων ή ασθενειών που προκαλούν αποκαλύψεις ή παραμορφώσεις, τα εμφυτεύματα μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της εμφάνισης και της λειτουργικότητας.

6. Διαβητικά εμφυτεύματα ή συσκευές υποστήριξης: Όπως βηματοδότες ή εμφυτεύματα για τον διαβήτη, που βοηθούν στη ρύθμιση της λειτουργίας του οργανισμού.

Σε γενικές γραμμές, η χρήση εμφυτευμάτων γίνεται όταν η φυσική δομή ή λειτουργία ενός σώματος έχει επηρεαστεί σημαντικά και η αποκατάστασή της μέσω άλλων θεραπειών δεν είναι εφικτή ή επαρκής. Συμβουλευτείτε πάντα έναν εξειδικευμένο ιατρό ή ειδικό για να αξιολογήσει την ανάγκη και την καταλληλότητα ενός εμφυτεύματος στην περίπτωσή σας.

1. Προληπτικές επισκέψεις: Συνιστάται τακτικός έλεγχος από τον οδοντίατρο, συχνά κάθε 6 μήνες, για την αξιολόγηση της κατάστασης του εμφυτεύματος και των γύρω ιστών.

2. Κλινική εξέταση:

   • Έλεγχος για τυχόν ευαισθησία, πόνο ή ερεθισμό στα ούλα γύρω από το εμφύτευμα.
   • Αξιολόγηση της σταθερότητας του εμφυτεύματος, συχνά με δοκιμασία κουνήματος.
   • Έλεγχος για υγιείς ούλες και απουσία φλεγμονής ή περιοδοντίτιδας.

3. Ακτινογραφικός έλεγχος:

   • Χρήση ακτινογραφιών (π.χ. πανοραμική ή περιοχική) για την αξιολόγηση της οστικής μάζας και της σύνδεσης του εμφυτεύματος με το οστό.
   • Παρατήρηση τυχόν οστικών απωλειών ή άλλων αλλαγών.

4. Υγιεινή και συντήρηση:

   • Εκπαίδευση του ασθενούς στην σωστή στοματική υγιεινή, συμπεριλαμβανομένου του βουρτσίσματος, της χρήσης νήματος ή μεσοδόντιων βουρτσών.
   • Καθημερινή χρήση στοματικού διαλύματος αν κριθεί απαραίτητο.

5. Αντιμετώπιση επιπλοκών:

   • Άμεση αντιμετώπιση τυχόν φλεγμονής, περιοδοντίτιδας ή άλλων επιπλοκών.
   • Έγκαιρη παρέμβαση σε περίπτωση εμφάνισης κινητικότητας ή άλλων προβλημάτων.

Αντενδείξεις:

1. Χρόνιες ασθένειες: Ορισμένες συστηματικές παθήσεις όπως ο διαβήτης που δεν ελέγχεται καλά, η ενεργός οστεομυελίτιδα ή η λευχαιμία μπορεί να εμποδίσουν την επιτυχή ενσωμάτωση του εμφυτεύματος.
2. Μειωμένη ανοσολογική λειτουργία: Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή ανοσολογικές διαταραχές αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών.
3. Καπνισμός: Ο ενεργός καπνισμός αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχίας του εμφυτεύματος λόγω μειωμένης επούλωσης και αυξημένης πιθανότητας λοιμώξεων.
4. Οστεοπόρωση: Σε προχωρημένο στάδιο οστεοπόρωσης, η επαρκής οστική πυκνότητα μπορεί να μην επιτρέπει την ασφαλή τοποθέτηση του εμφυτεύματος.
5. Κακές συνήθειες υγιεινής: Παραμέληση της στοματικής υγιεινής μπορεί να οδηγήσει σε περιοδοντίτιδα και αποτυχία του εμφυτεύματος.
6. Νεαρή ηλικία: Σε άτομα με ανεπαρκή ανάπτυξη των οστών, η τοποθέτηση εμφυτευμάτων μπορεί να μην είναι κατάλληλη.

Κίνδυνοι:

1. Λοίμωξη: Μπορεί να εμφανιστεί γύρω από το εμφύτευμα, απαιτώντας αντιβιοτική αγωγή ή ακόμα και αφαίρεση.
2. Αποτυχία ενσωμάτωσης: Το εμφύτευμα μπορεί να μην ενσωματωθεί σωστά στο οστό, οδηγώντας σε αποτυχία.
3. Βλάβη γύρω από τα νεύρα ή τους ιστούς: Μπορεί να προκαλέσει πόνο, μουδιάσματα ή αιμορραγία.
4. Ενοχλήσεις και πόνος: Μετά την επέμβαση, μπορεί να υπάρχουν πόνοι ή δυσφορία.
5. Οστική απώλεια: Μειωμένη οστική πυκνότητα ή καταστροφή του οστού γύρω από το εμφύτευμα.
6. Αντίδραση σε υλικά: Αν και σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις στα υλικά του εμφυτεύματος.

Συνολική συμβουλή: Πριν την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων, είναι σημαντικό να γίνει λεπτομερής εξέταση και αξιολόγηση από οδοντίατρο ή περιοδοντολόγο. Η σωστή επιλογή ασθενών και η τήρηση των οδηγιών μετά την επέμβαση μπορούν να μειώσουν σημαντικά τους κινδύνους και να αυξήσουν την επιτυχία της θεραπείας.